Choroba hemoroidalna jest wstydliwym problemem, który stanowi przyczynę sporego dyskomfortu w zakresie codziennego funkcjonowania. Specjaliści wyróżniają dwie postaci hemoroidów – zewnętrzne i wewnętrzne – czy mają istotne znaczenie dla pacjenta i proces leczenia?
Jakie są różnice między hemoroidami wewnętrznymi i zewnętrznymi?
Hemoroidami określa się nadmiernie przekrwione i powiększone guzki krwawnicze – niewielki splot struktur naczyniowy odbytnicy, który przyczynia się do kontrolowania jej szczelności np. w trakcie defekacji czy oddawania gazów. W warunkach patologicznych ich rozmiary ulegają zmianie. Pod kątem stopnia zaawansowania choroby hemoroidalnej wyróżnia się dwa typy guzków krwawniczych:
- hemoroidy wewnętrzne, to te wyczuwalne wyłącznie w trakcie badania doodbytniczego; występują w początkowych stadiach problemu, nie są widoczne dla lekarza i wyłącznie odpowiadają za wyzwalanie niedogodności;
- hemoroidy zewnętrzne są oznaką zaawansowanej choroby hemoroidalnej, gdyż powiększenie guzków krwawniczych dochodzi do tego stopnia, iż są widoczne w okolicach odbytnicy.
Zewnętrze hemoroidy są bardziej podatne na uszkodzenia, podrażnienia i krwawienie.
Jakie są przyczyny i objawy hemoroidów?
W wielu przypadkach choroba hemoroidalna rozwija się wskutek niewłaściwego trybu życia. Szczególnie często podkreśla się istotny udział chorób przewodu pokarmowego, którym towarzyszą biegunki lub zaparcia. Ponadto hemoroidy mogą rozwijać się wskutek siedzącego trybu życia i braku aktywności fizycznej, ciężkostrawnej i wysokotłuszczowej diety, intensywnych ćwiczeń siłowo-wytrzymałościowych (np. podnoszenie ciężarów, kolarstwo i bieganie długodystansowe) czy podrażnień odbytnicy i nieprzestrzegania podstawowych zasad higieny okolic intymnych.
Głównym symptomem wskazującym na obecność hemoroidów jest krwawienie z odbytnicy. Jest to rezultat mniejszego bądź większego uszkodzenia powiększonych guzków krwawniczych i okolicznych naczyń krwionośnych. Ślady krwi są często zauważalne w stolcu, który może zmienić swoją barwę ciemnoczerwoną lub czarną. Niejednokrotnie zakrwawiona masa kałowa może wskazywać na obecność poważniejszych dolegliwości.
Oprócz tego choroba hemoroidalna może powodować:
- pieczenie i uciążliwy świąd odbytnicy,
- podrażnienie i zmiany zapalne skóry odbytnicy
- problematyczne uczucie niepełnego wypróżnienia i zalegającego stolca.
W jaki sposób radzić sobie z hemoroidami?
W wielu przypadkach leczenie hemoroidów polega na wykonywaniu ziołowych kąpieli nasiadowych. Przeważnie wykorzystuje się zioła o działaniu wzmagającym przekrwienie, antyseptycznym, łagodzącym podrażnienia i wspierającym gojenie się ran. Najczęściej napary na hemoroidy bazują na korze dębu, koszyczkach rumianku, krwawniku i oczarze wirginijskim. Oprócz tego poleca się stosowanie naparów pitnych, które w zależności od przyczyny mogą zapobiegać biegunkom lub zwalczać zaparcia. Pomocne zastosowanie mają rośliny bogate w błonnik.
Gdy kąpiele nie przynoszą pożądanego rezultatu, to wówczas poleca się użyć specjalnych preparatów proktologicznych np. w formie kremów, maści, żelów czy czopków. Ich działanie ma na celu ograniczyć świąd, zmniejszyć odczuwane dolegliwości bólowe i niwelować występujące podrażnienie. Przykładem takiego preparatu jest Procto-Zac, który zawiera olejek z drzewa herbacianego, kwas hialuronowy i opatentowaną formułę Tri-Solve P opartą na ceramidach i trehalozie (2%).
W skrajnych przypadkach hemoroidy są usuwane na drodze zabiegów chirurgicznych np. krioterapeutycznych nadmuchów.
Bibliografia:
- Michalak J., Wolski A. "Choroba hemoroidalna." Medycyna Rodzinna 2001, 2: 61-64.
- Bielecki K., Cabaj H. "Choroba hemoroidalna." Postępy Nauk Medycznych 2000, 3: 35-39.
- https://www.mp.pl/pacjent/gastrologia/choroby/jelitogrube/68332,hemoroidy
