Nadmiernie powiększone i przekrwione guzki krwawnicze, zwane potocznie hemoroidami, stanowią przyczynę dużego dyskomfortu oraz szereg uciążliwych objawów. Właściwie dostosowana aktywność fizyczna stanowi skuteczny element profilaktyki powstawania hemoroidów. Jakie ćwiczeń warto wykonywać na hemoroidy? Które mięśnie są szczególnie istotne w przypadku występowania żylaków odbytu?
Hemoroidy a aktywność fizyczna – czy to na pewno dobry pomysł?
Kwestia sportu w chorobie hemoroidalnej ma dwie strony. Pierwsza odnosi się do faktu, że aktywność fizyczna w dość dużym stopniu może spowodować powstawanie hemoroidów. Dlaczego?
- Nadmierna potliwość i wilgotność bielizny w trakcie wykonywanych ćwiczeń potęguje szansę powiększenia guzków krwawniczych.
- Aktywność fizyczna intensyfikuje pracę jelit, co może zwiększyć liczbę wypróżnień, podrażnić odbytnicę i doprowadzić do rozwoju hemoroidów.
- Część dyscyplin zwiększa predyspozycje ćwiczących do występowania żylaków odbytu np. jazda na rowerze, jazda konna, podnoszenie ciężarów, motocross, downhill.
Z drugiej strony brak sportu wyraźnie udowadnia zwiększone ryzyko patologicznego powiększenia guzków krwawniczych.
Oto kilka przykładów, dlaczego niski poziom aktywności fizycznej prowadzi do choroby hemoroidalnej.
- Niewielka ilość lub brak ruchu sprzyjają wzrostowi masy ciała.
- Nadwaga bądź otyłość przyczyniają się do pogorszenia pasażu jelitowego, co często idzie w parze z niewłaściwym odżywianiem.
- Nieodpowiednia dieta i kiepska praca jelit prowadzą m.in. do zagęszczenia masy kałowej, wzdęć i ograniczonego problemów z wypróżnianiem.
- Twarde stolce i nieprawidłowa praca układu pokarmowego prowadzą do upośledzenia defekacji, co skutkuje podrażnieniami i przekrwieniem guzków.
Hemoroidy – jaki sport uprawiać?
Przede wszystkim zdecydować się na takie formy aktywności fizycznej, które nie będą charakteryzować się tymi cechami co dyscypliny niewskazane podczas choroby hemoroidalnej. Oznacza to, że wysiłek nie może być przesadnie intensywny oraz nie może powodować ucisku na odbytnicę (czyt. ćwiczący powinien unikać pozycji siedzącej). W związku z tym osoby z hemoroidami powinny postawić na spacery, bieganie, nordic walking, piłkę nożną, gimnastykę czy pływanie.
Ćwiczenia na mięśnie Kegla a hemoroidy
Mięśnie dna miednicy, zwane potocznie mięśniami Kegla, wywołują dość jednoznaczne skojarzenia z problemami nietrzymania moczu czy aktywnością seksualną. Ponadto o mięśniach Kegla przeważnie mówi się w kontekście kobiet, co jest dużym błędem, bo występują również u mężczyzn! W ich przypadku odpowiadają m.in. za kontrolę oddawania moczu, utrzymanie wzwodu czy erekcję.
Czy istnieje związek pomiędzy mięśniami Kegla a hemoroidami? Okazuje się, że tak, co wynika z ich położenie wokół ujścia odbytnicy. W związku przypisuje się im wartościowy wpływ na kontrolowanie przepływu krwi w tym obszarze – właściwości te są jednym z głównych elementów zapobiegania powiększeniu guzków krwawniczych oraz metodą leczenia hemoroidów.
5 ćwiczeń na hemoroidy, które angażują mięśnie dna miednicy (Kegla)
1. Pozycja klęku jednonóż z rękoma na udzie nogi wykrocznej. Osoba ćwicząca powinna pogłębiać pozycję wykroku do momentu odczucia rwania i rozciągania przedniej powierzchni uda – po osiagnięciu tej pozycji należy ją utrzymać przez kilkanaście sekund i wrócić do pozycji wyjściowej. Ćwiczenie jest obustronne.
2. W pozycji leżenia na plecach z ugiętymi nogami należy umiejscowić ręce pod pośladkami. Ćwiczący powinien równocześnie naciskać na dłonie odcinkiem lędźwiowym i delikatnie odrywać biodra od podłoża. W trakcie tego ruchu należy zacisnąć mięśnie Kegla np. starając się zapobiec utracie moczu z pęcherza.
3. W pozycji leżenia na plecach z ugiętymi nogami należy umiejscowić ręce pod pośladkami. Tym razem osoba ćwicząca ma za zadanie równocześnie napinać mięśnie dna miednicy i stopniowo prostować kończynę dolną (poprzez przesuwanie pięty po podłożu). Przy maksymalnym wyproście należy się zrelaksować i przystąpić do wykonywania ćwiczeń drugą nogą.
4. Tym razem osoba ćwicząca powinna położyć się na brzuchu z rękoma pod czołem. Zadanie polega na próbie podwinięcia miednicy – ruch ten powinien spowodować mniej lub bardziej widoczne podniesienie brzucha, przy czym pozostałe części ciała pozostają w kontakcie z podłożem.
5. W pozycji stania w rozkroku należy wykonywać naprzemienne skurcze i rozkurcze mięśni Kegla – w tym ćwiczeniu niezwykle istotne jest, aby nie angażować mięśni brzucha, pośladków i ud.
W celu polepszenia funkcjonalności mięśni dna miednicy poleca się użyć dodatkowego wsparcia np. elektrostymulatorów czy niektórych gadżetów erotycznych.
Bibliografia:
- Hassan HE. "Kegel exercises: a crucial issue during woman's lifespan." American Research Journal of Public Health 2020, 3: 1-5.
- Karim J., et al. "A case control study on physical activity and body mass index associated with hemmorhoids." Jurnal Ners 2019, 14(3): 121-125.
- Lohsiriwat V. "Approach to hemorrhoids." Current gastroenterology reports 2013, 15(7): 1-4.
- https://www.seni24.pl/poradnik/Wpis/49-cwiczenia-na-hemoroidy